Χειρουργικές εναλλακτικές
Η Mary Thompson, 43, από το Del Mar, της Καλιφόρνιας, είναι μια γνωστή μαραθωνοδρόμος σε αναπηρικό αμαξίδιο, έχοντας συμπληρώσει 110 μαραθώνιους. Αλλά η αθλητική της ζωή δεν θα ήταν ποτέ δυνατή εάν δεν είχε κάνει μια διόρθωση στην θεραπεία της αρκετό καιρό πριν.
Τραυματισμένη το 1982, η Thompson , Α7-8, είχε έναν μόνιμο καθετήρα μέχρι το 1988. Προβλεπόμενα, η κύστη της συρρικνώθηκε- προκαλώντας υψηλή πίεση, δυσρεφλέξια και διαρροή- και είχε «ατέλειωτες μολύνσεις», τόσες πολλές που ο γιατρός της τής πρότεινε μια παρεκτροπή του συστήματος ούρησης. «Ξαναφτιάχνουν το σύστημά σου ολοκληρωτικά-σαν η κύστη να μην δουλεύει πλέον καθόλου. Παραμένει, αλλά χρησιμοποιούν το έντερο για να φτιάξουν καινούρια». Μετά την εγχείρηση συνέχισε να έχει ουρολοιμώξεις αλλά ελαφρώς λιγότερο συχνά, αλλά το πραγματικό πλεονέκτημα ήταν η αλλαγή στον τρόπο ζωής της.
Η εγχείρηση δημιούργησε ένα καινούριο στόμιο στον αφαλό της για διαλείποντες καθετηριασμούς. «Μπορείς να το δεις και να το φτάσεις εύκολα», λέει η Thompson. «Όταν μου δημιουργήσανε αυτή τη σακούλα, μου έδωσε πολύ περισσότερη ελευθερία. Μπορούσα να πάω σε μέρη χωρίς να κάνω καθετηριασμό. Μερικές φορές μπορώ να φτάσω μέχρι και 6 ώρες χωρίς να κάνω καθετηριασμό, και η σεξουαλικότητά μου σίγουρα βελτιώθηκε. Αλλά είχα ακόμα ουρολοιμώξεις. Μέχρι πρόσφατα, όπου και έχω λιγότερες».
Γιατί συνέχισε να έχει ουρολοιμώξεις μέχρι μόνο προσφάτως; «Ο μόνος τρόπος που μπορώ να το εξηγήσω αυτό είναι ότι τα τελευταία χρόνια έχω εγκαταλείψει τους αγώνες δρόμου. Ακόμα κάνω μερικούς μαραθώνιους, αλλά πριν από αυτό έκανα μέχρι και τέσσερεις μαραθώνιους τον μήνα, έτσι ίσως το σύστημά μου είχε καταβεβληθεί. Ίσως το αμυντικό μου σύστημα να ήταν σε περισσότερο κίνδυνο. Δεν μπορώ να πω στα σίγουρα. Αλλά η καινούρια τεχνική που χρησιμοποιώ είναι να τρίβω λίγη αντιβιοτική κρέμα στην βάση του αφαλού μου όπου βάζεις τον καθετήρα, κι έτσι αποφεύγω κάποια βακτήρια, και το κάνω αυτό μόνο τα τελευταία τρία χρόνια, επίσης».
Η Thompson παντρεύτηκε έξι χρόνια πριν, έχει μεταπτυχιακό στην κοινωνική εργασία και δουλεύει ως κοινωνική λειτουργός στο Sharp Rehab. «Ελπίζω ότι θα βρω τον δρόμο μου», λέει.
Η μαραθωνοδρόμος σε αναπηρικό αμαξίδιο Mary Thompson οφείλει τον τρόπο ζωής της στην παρεκτροπή του ουρικού της συστήματος που έκανε το 1988.
Η Tami Ridley, Α5-6, από το San Pasqual Valley, της Καλιφόρνιας, κοντά στο San Diego, είχε μια παρόμοια εμπειρία, μόνο που η περίοδος χωρίς μολύνσεις ήρθε αμέσως μετά από την εγχείρηση παρεκτροπής το 1996 και κράτησε αρκετά χρόνια, μέχρι προσφάτως, σχεδόν το αντίστροφο από την εμπειρία της Thompson. Παρόλα αυτά η Ridley είναι ευχαριστημένη από το αποτέλεσμα της εγχείρησης. «Η σακούλα άλλαξε ολοκληρωτικά την ζωή μου», λέει. «Μου έδωσε πολύ ανεξαρτησία, παρόλο που τα τελευταία χρόνια έχω αρχίσει να έχω μολύνσεις ξανά. Αλλά ζω μια πολύ απαιτητική και αγχώδη ζωή. Έχω ένα εστιατόριο-μπαρ, με χώρο για ζωντανή διασκέδαση, ακόμα εξασκώ τη νομική και έχω και μια φάρμα. Πολλά πράγματα συμβαίνουν».
Γιατί άραγε οι ουρολοιμώξεις της Ridley επέστρεψαν μετά από χρόνια σχετικά χωρίς προβλήματα; «Επειδή ίσως κοιμάμαι τρεις ή τέσσερεις ώρες, έχω πολλές ευθύνες. Απλά είμαι καταβεβλημένη», λέει. Θα μπορούσε να επιστρέψει στο να είναι δίχως μολύνσεις εάν πρόσεχε τον εαυτό της καλύτερα; «Έτσι νομίζω, ναι, μόλις έκανα μια εξέταση στα νεφρά, που είναι από τα πρώτα πράγματα που μολύνονται, και η λειτουργία μου ήταν καλύτερη από φυσιολογική».
Οι παραλληλισμοί είναι προφανείς. Και η Thompson και η Ridley είναι ευχαριστημένες με την ελευθερία που προσφέρουν οι εγχειρήσεις παρεκτροπής, όπως επίσης και οι δύο έχουν περιόδους επαναλαμβανόμενων ουρολοιμώξεων καθώς και σχετικής ελευθερίας από αυτές. Και οι δύο αποδίδουν τις περιόδους με τις ουρολοιμώξεις στην καταβολή από υπερδραστηριότητα. Οι αγώνες δρόμου της Thompson τής έπαιρναν πολύ χρόνο και ενέργεια, ενώ οι ευθύνες της Ridley μεγάλωσαν καθώς έγινε ιδιοκτήτρια του Friar’s Folly, το μπιστρό της, στο San Marcos στη Καλιφόρνια.
Ο ρόλος της ως ιδιοκτήτρια μπιστρό, εκτός από το να της παίρνει πολύ χρόνο, κουβαλάει και έναν ακόμα παράγοντα: «Η ζωή μου έχει ως κέντρο το κρασί, τον καφέ, και αν δεν τα ισορροπήσω καλά- εάν πιω πολύ κρασί, πολύ κόκα-κόλα, πολύ καφέ, τότε είναι πρόβλημα».
Ποιο είναι λοιπόν το αντίδοτο; «Το νερό είναι καλό για την κύστη σου», γελάει, ενθυμούμενη τον πρώτο κανόνα. Και μην ξεχνάτε και τον δεύτερο κανόνα: Κρατήστε τη ζωή σας σε ισορροπία.
Η ακραία διαρροή είναι ακόμα ένας λόγος για χειρουργική επέμβαση. Το 1993 ο Robert Mansfield έπεσε από ένα κατασκευαστικό έργο, και τραυματίστηκε στον Θ1. «Είμαι ένας από τους τυχερούς ανθρώπους που έχουν μη-ολοκληρωμένη χαμηλή κάκωση», λέει. Ο Mansfield χρησιμοποιεί σχεδόν πάντα αναπηρικό κάθισμα, αλλά λέει, «περπατάω λιγάκι με πατερίτσες Lofstrand και κάθομαι αρκετό χρόνο όρθιος. Εάν είμαι όρθιος και η κύστη μου είναι γύρω στα 200 κυβικά εκατοστά γεμάτη, θα έχω διαρροή».
