Διάβασα το πολύ ενδιαφέρον παρακάτω άρθρο και το παραθέτω για όσους ενδιαφέρονται
Μια νέα ανασκόπηση (μετα-ανάλυση) μελετών επιβεβαιώνει ότι οι γυναίκες με ακράτεια ούρων μπορούν να ωφεληθούν από τις ασκήσεις των μυών του πυελικού εδάφους, γνωστές ως ασκήσεις Kegel. Η μετα-ανάλυση δημοσιεύθηκε στο The Cochrane Library το οποίο εκδίδεται από τη The Cochrane Collaboration, διεθνή οργάνωση που αξιολογεί τις ιατρικές έρευνες. Οι συγγραφείς εξέτασαν τυχαίες μελέτες που συνέκριναν τις ασκήσεις των μυών του πυελικού εδάφους με τις περιπτώσεις απουσίας Θεραπείας, με τη λήψη placebo, με την πλαστή Θεραπεία ή με κάποια άλλη Θεραπεία ελέγχου. Οι γυναίκες που έκαναν τις ασκήσεις ήταν πιθανότερο να αναφέρουν ότι Θεραπεύυηκαν ή ότι είδαν βελτίωση σε σχέση με τις γυναίκες που δεν τις έκαναν. Τα αποτελέσματα της μετα-ανάλυσης αυτής υποδεικνύουν επίσης ότι η εκμάθηση του πώς να εντοπίζονται και να εξασκούνται οι σωστοί μύες κάνει τις ασκήσεις Kegel ακόμη πιο αποτελεσματικές.
Η ακράτεια ούρων -ακούσια απώλεια ούρων- είναι ένα πρόβλημα που αφορά περισσότερο από το 30°/ο των γυναικών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο πιο συνηθισμένος τύπος είναι αυτός της γνήσιας ακράτειας ούρων από προσπάθεια (Genuine Stress Incontinence -GSI). Η απώλεια ούρων συμβαίνει λόγω αύξησης της ενδοκοιλιακής πίεσης, όπως γίνεται με τον βήχα, το φτέρνισμα, το γέλιο και γενικά με κάθε φυσική δραστηριότητα που απαιτεί προσπάθεια, όπως η αναπήδηση. Ενας άλλος τύπος είναι αυτός της υπερδραστήριας κύστης. Η γυναίκα αδυνατεί να αναστείλει την ούρηση, όταν αισθάνεται την ανάγκη να ουρήσει. Ορισμένες γυναίκες υποφέρουν και από τους δύο τύπους. Οι ασκήσεις Kegel (από το όνομα του ιατρού, Arnold Kegel, που πρώτος τις περίγραψε) συνιστώνται συνήθως για τις περιπτώσεις του πρώτου τύπου, αλλά καμιά φορά και για τις υπόλοιπες περιπτώσεις. Η μετα-ανάλυση κατέληξε στο ότι οι ασκήσεις Kegel βοήθησαν στις περιπτώσεις και των τριών τύπων ακράτειας. Οι μελέτες σε γυναίκες με γνήσια ακράτεια ούρων υπέδειξαν σημαντικότερο όφελος για τις σαραντάρες και τις πενηντάρες που ακολούθησαν ένα τρίμηνο πρόγραμμα εκμάθησης. Χρειάζονται περαιτέρω μελέτες για να διερευνηθούν οι παράγοντες στους οποίους οφείλεται η καλύτερη αυτή απόδοση.
Οι μύες τον πυελικού εδάφους εκτείνονται από την ηβική σύμφυση έως των κόκκυγα, ενώ σχηματίζουν ανοίγματα για την ουρήθρα, τον κόλπο και τον πρωκτό. Είναι οι μύες που χρησιμοποιούνται για να ανακληθεί η ούρηση, γι'' αυτό και είναι σημαντικοί στον έλεγχο της συγκράτησης των ούρων. Μπορεί να χαλαρώσουν με το πέρασμα της ηλικίας και πιθανόν λόγω της έλλειψης οιστρογόνων στην εμμηνόπαυση. Πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι σημαντικό ρόλο παίζουν και οι ατυχείς τραυματισμοί κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού τοκετού. Η άποψη αυτή, ωστόσο, δεν υποστηρίζεται από όλες τις μελέτες. Για παράδειγμα, σε μια μελέτη γυναικών στην εμμηνόπαυση ανά ζεύγη αδελφών- η μια αδελφή είχε γεννήσει φυσιολογικά και η άλλη ήταν άτοκη- οι ερευνητές δεν βρήκαν καμία διαφορά στη συχνότητα, τον τύπο ή τη σοβαρότητα της ακράτειας
(Obstetrics and Gynecology, December 2005).
Οι ασκήσεις Kegel παραμένουν μια ικανοποιητική θεραπευτική αγωγή για την ακράτεια των ούρων
Η ακράτεια ούρων -ακούσια απώλεια ούρων- είναι ένα πρόβλημα που αφορά περισσότερο από το 30°/ο των γυναικών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο πιο συνηθισμένος τύπος είναι αυτός της γνήσιας ακράτειας ούρων από προσπάθεια (Genuine Stress Incontinence -GSI). Η απώλεια ούρων συμβαίνει λόγω αύξησης της ενδοκοιλιακής πίεσης, όπως γίνεται με τον βήχα, το φτέρνισμα, το γέλιο και γενικά με κάθε φυσική δραστηριότητα που απαιτεί προσπάθεια, όπως η αναπήδηση. Ενας άλλος τύπος είναι αυτός της υπερδραστήριας κύστης. Η γυναίκα αδυνατεί να αναστείλει την ούρηση, όταν αισθάνεται την ανάγκη να ουρήσει. Ορισμένες γυναίκες υποφέρουν και από τους δύο τύπους. Οι ασκήσεις Kegel (από το όνομα του ιατρού, Arnold Kegel, που πρώτος τις περίγραψε) συνιστώνται συνήθως για τις περιπτώσεις του πρώτου τύπου, αλλά καμιά φορά και για τις υπόλοιπες περιπτώσεις. Η μετα-ανάλυση κατέληξε στο ότι οι ασκήσεις Kegel βοήθησαν στις περιπτώσεις και των τριών τύπων ακράτειας. Οι μελέτες σε γυναίκες με γνήσια ακράτεια ούρων υπέδειξαν σημαντικότερο όφελος για τις σαραντάρες και τις πενηντάρες που ακολούθησαν ένα τρίμηνο πρόγραμμα εκμάθησης. Χρειάζονται περαιτέρω μελέτες για να διερευνηθούν οι παράγοντες στους οποίους οφείλεται η καλύτερη αυτή απόδοση.
Οι μύες τον πυελικού εδάφους εκτείνονται από την ηβική σύμφυση έως των κόκκυγα, ενώ σχηματίζουν ανοίγματα για την ουρήθρα, τον κόλπο και τον πρωκτό. Είναι οι μύες που χρησιμοποιούνται για να ανακληθεί η ούρηση, γι'' αυτό και είναι σημαντικοί στον έλεγχο της συγκράτησης των ούρων. Μπορεί να χαλαρώσουν με το πέρασμα της ηλικίας και πιθανόν λόγω της έλλειψης οιστρογόνων στην εμμηνόπαυση. Πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι σημαντικό ρόλο παίζουν και οι ατυχείς τραυματισμοί κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού τοκετού. Η άποψη αυτή, ωστόσο, δεν υποστηρίζεται από όλες τις μελέτες. Για παράδειγμα, σε μια μελέτη γυναικών στην εμμηνόπαυση ανά ζεύγη αδελφών- η μια αδελφή είχε γεννήσει φυσιολογικά και η άλλη ήταν άτοκη- οι ερευνητές δεν βρήκαν καμία διαφορά στη συχνότητα, τον τύπο ή τη σοβαρότητα της ακράτειας
(Obstetrics and Gynecology, December 2005).
Πώς να κάνετε τις ασκήσεις KegelΓια να κάνετε τις ασκήσεις Kegel, πρέπει κατ' αρχάς να εντοπίσετε τους μυς του πυελικού δαπέδου. Προσποιηθείτε ότι προσπαθείτε να αποτρέψετε την έξοδο αερίων, Keel σφίγγετε τον κόλπο γύρω από ένα ταμπόν. θα πρέπει να νιώσετε τη σύσφιγξη περισσότερο στην περιοχή του πρωκτού παρά στο πρόσθιο μέρος. Αποφύγετε τη σύσφιγξη των μυών του στομάχου, των ποδιών ή των γλουτών. Όταν εντοπίσετε τους μυς του πυελικού εδάφους, εξασκηθείτε στο να τους συσφίγγετε και να τους χαλαρώνετε διαδοχικά, επαναλαμβάνοντας αρκετές φορές και μεταβάλλοντας τη διάρκεια της σύσφιγξης και της χαλάρωσης. Ο έλεγχος μιας παρατεταμένης σύσφιγξης ίσως χρειαστεί αρκετή εξάσκηση. Η διάρκεια της σύσφιγξης πρέπει να είναι πάντα ίση με αυτήν της χαλάρωσης. Ξεκκινήστε διατηρώντας την σύσφιγξη για 3- 5 δευτερόλεπτα και επαναλάβετε χαλαρώνοντας ενδιάμεσα. Αυξήστε διαδοχικά το χρόνο έως τα 10 δευτερόλεπτα. Προσπαθήστε να κάνετε 3-4 σετ των 10 επαναλήψεων ημερησίως. Στην αρχή της εξάσκησης, ίσως η ύπτια Θέση να βοηθούσε στον εντοπισμό των μυών του πυελικού εδάφους. Αργότερα, μπορείτε να εξασκείστε σε διάφορες στάσεις. Για παράδειγμα, μπορείτε να κάνετε ένα σε λίγο πριν σηκωθείτε από το κρεβάτι το πρωί, ένα ενώ ξεκουράζεστε μετά το γεύμα, ένα το απόγευμα ενώ κάθεστε και ένα ακόμη λίγο πριν κοιμηθείτε. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε τις ασκήσεις Kegel για να ελέγξτε τα συμπτώματα. Αν έχετε γνήσια ακράτεια ούρων, σφίξτε του μυς του πυελικού δαπέδου λίγο πριν σηκωθείτε, βήξετε ή πριν από οποιαδήποτε δραστηριότητα σας προκαλεί συνήθως απώλεια ούρων. Κάντε το ίδιο αρκετές φορές όταν αισθάνεστε τπν ανάγκη να ουρήσετε και πιστεύετε ότι δεν προφταίνετε να πάτε στην τουαλέτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου