Η ουροδόχος κύστη μετράει (σε 5 συνέχειες)

Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα νοσοκομείο πολύ μακριά, ένας ουρολόγος μου εμφανίστηκε ντυμένος στα άσπρα. «Πώς θα σου φαινότανε να σου έκανα μια ένεση», είπε, «που θα προλαμβάνει τις ουρολοιμώξεις για την υπόλοιπή σου ζωή»;

Τον καιρό εκείνο ήμουνα σε απομόνωση για τρεις εβδομάδες και σιγά- σιγά έπεφτα σε παράνοια. Ο άνθρωπος με το μαγικό δώρο είχε μια αποστειρωμένη μάσκα και ρόμπα και το χαλαρό ύφος και συμπονετική στάση ενός γιατρού που έχει μεγάλη γνώμη για τον εαυτό του. Το μόνο που ήθελα ήταν να πάω σπίτι.
«Όχι», είπα, και αυτό ήταν.

Γιατί αρνήθηκα; Γιατί ήταν πριν από 30 χρόνια, δεν είχα ξανακούσει για το εμβόλιο κατά των ουρολοιμώξεων και δεν εμπιστευόμουνα κανέναν- ειδικά σοφούς ανθρώπους με λευκές ρόμπες. Σήμερα ακούμε ακόμα φήμες για τέτοια εμβόλια, αλλά μέχρι τώρα τίποτα. Η MedImmune έχει υποσχεθεί ένα εμβόλιο που θα προλαμβάνει την μόλυνση από το βακτήριο E coli αλλά οι δοκιμές σε ανθρώπους ακόμα ‘σέρνονται’, και ακόμα και εάν επιτύχουν, το E coli είναι γνωστό ότι προκαλεί επιπλοκές και είναι μόνο ένα από τα πολλά κοινά κακά βακτήρια.

Στο εν τω μεταξύ, όσοι από εμάς έχουν κάκωση νωτιαίου μυελού ή πολλαπλή σκλήρυνση ή άλλες νευρολογικές καταστάσεις έχουμε το ίδιο παλιό πρόβλημα- πώς να κρατήσουμε τα κομμάτια του ουρικού συστήματός μας μακριά από μολύνσεις, ασθένειες και πέτρα- μια απειλή όχι απλά ολέθρια για την ποιότητα της ζωής μας, αλλά που συνεχίζει να δίνει τέλος στις ζωές μας πολύ συχνά και πολύ σύντομα, ακόμα και με τις προόδους στη διαχείριση, την ιατρική και την δύναμη του μυαλού.

Νέα γενιά - διακριτικός Magic3 Gripper

Ο νέος Magic3 Gripper της Rochester Medical USA που διατίθεται από την ΓΕΝΙΚΗ ΧΗΜΙΚΩΝ είναι πλέον πραγματικό γεγονός και αποτελεί την επανάσταση στους υδρόφιλους καθετήρες για διαλείποντα καθετηριασμό

Διακριτικός καθετήρας για διαλείποντα καθετηριασμό, υδρόφιλος, αυτολιπαινόμενος από 100% σιλικόνη με ειδική λαβή no-touch εισαγωγής.

Κατασκευασμένος από 100% σιλικόνη 3ων στρώσεων, διπλώνει και γίνεται pocket size χωρίς να τσακίζει και να καταστρέφεται γιατί η σιλικόνη είναι υλικό που δεν κρατάει μνήμη και επομένως όταν ο χρήστης ξεδιπλώνει τον καθετήρα,  ο καθετήρας επιστρέφει στην αρχική του άρτια κατάσταση. Με αυτόν τον τρόπο ο χρήστης τον μεταφέρει με διακριτικότητα και τον έχει διαθέσιμο προς χρήση οποιαδήποτε στιγμή θελήσει.

Η ειδικά σχεδιασμένη λαβή του «gripper» προσφέρει 1) σταθερό κράτημα κοντά στο άκρο εισαγωγής του καθετήρα με δυνατότητα μετακίνησης της λαβής κατά μήκος του άξονα του καθετήρα για εύκολο χειρισμό και 2) χωρίς επαφή (no-touch) καθαρή τεχνική εισαγωγής.

Η ειδικά σχεδιασμένη λαβή του και η βιοσυμβατότητα και ατραυματική εισαγωγή που προσφέρει η σιλικόνη 3^ων στρώσεων τεχνολογίας M3 με την οποία είναι κατασκευασμένος ο σωλήνας του καθετήρα (δεν προκαλεί αλλεργίες, είναι ατοξικός εύκαμπτος και ακολουθεί πλήρως την ανατομία της ουρήθρας χωρίς να την τραυματίζει) τον καθιστούν το πιο κατάλληλο καθετήρα για διαλείποντα καθετηριασμό.

Για οποιαδήποτε διευκρίνιση σχετικά με το προϊόν μπορείτε να επικοινωνήσετε με την κα Έβελυν Μιναρετζή, Urology Product Manager  στο ηλεκτρονική διεύθυνση mine@gcp.gr

Νέα Θεραπεία Μπορεί να Αναστρέψει την Παράλυση

Μια νέα θεραπευτική προσέγγιση θα μπορούσε κάποια μέρα να αναστρέψει την παράλυση που προκαλείται από κάκωση στο νωτιαίο μυελό, και παρατηρείται σε 11.000 άτομα περίπου στην Ευρώπη, ετησίως.

Οι επιστήμονες στο Deutsches Krebsforshungszentrum (DKFZ) (German Cancer Research Center, Heidelberg), υποστηρίζουν, μετά από μελέτες σε ζώα, ότι η παράλυση λόγω της κάκωσης νωτιαίου μυελού μπορεί να αναστραφεί, εμποδίζοντας την apoptosis -γνωστή και ως «προγραμματισμένος θάνατος του κυττάρου»-, μια διαδικασία που συμβάλλει κατά πολύ στην επέκταση του μεγέθους της βλάβης, όταν προκληθεί κάκωση στα νεύρα.

Μια από τους συγγραφείς της μελέτης, η καθηγήτρια Αna Martin-Villalba, του Ιmmunogenetics Division του DKFZ, αναφέρει στο www.DrugResearcher.com, ότι με τη διακοπή του σήματος apoptosis με τη χρήση μονοκλονικών αντισωμάτων, πιθανώς δίνεται στα νεύρα ο χρόνος για να ανακτήσουν την επικοινωνία, επιτρέποντας τελικά την αποκατάσταση της κινητικότητας.

Οι ερευνητές αναφέρουν στο Nature Medicine (τεύχος Απριλίου), ότι τα αντισώματα, που δρουν ενάντια σε μια πρωτεΐνη που ονομάζεται CD95 L, εμποδίζουν τις κυτταρικές αντιδράσεις που οδηγούν σε apoptosis. Το γεγονός αυτό, βοήθησε τα ποντίκια με κάκωση νωτιαίου μυελού να επανακτήσουν μια σειρά από κινητικές λειτουργίες, όπως η ικανότητα να βαδίσουν, να κολυμπήσουν και να ισορροπήσουν σε οριζόντιο πλέγμα με ακανόνιστα ανοίγματα.

Επί προσθέτως, τμήματα ιστού των θεραπευμένων ποντικών αποκάλυψαν ότι νέες νευρικές ίνες αναπτύχθηκαν στην περιοχή του τραυματισμού. Η αγωγή με αντισώματα απέτρεψε τα oligodendrocytes -κύτταρα που μονώνουν με ίνες τα νεύρα και έτσι επιτρέπουν τη μετάδοση ερεθισμάτων- να καταστραφούν.

Τα ποντίκια έλαβαν μια ενδο-περιτονιακή ένεση με αντισώματα, που εμποδίζει την CD95 L να δεσμευτεί από τον δέκτη της (CD95), στα νευρικά κύτταρα. Η Δρ. Martin-Villalba λέει ότι μια παρόμοια διαδικασία μπορεί να εφαρμοστεί και στους ανθρώπους, ακόμα και στο επίπεδο του ατυχήματος.

Πράγματι, μια εταιρία βιοτεχνολογίας που εδρεύει στη Χαϊδελβέργη της Γερμανίας, έχει παρασκευάσει ένα σκεύασμα αντισωμάτων κατά του CD95, και σχεδιάζει να το προωθήσει για επιπλέον κλινική έρευνα μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2009.

Η Δρ. Martin-Villalba επισημαίνει ότι η παρεμπόδιση της apoptosis στα νευρικά κύτταρα θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί για τον περιορισμό της βλάβης του εγκεφάλου, που μπορεί να προκαλέσει ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση, ή ακόμα και για κάποιες νευροεκφυλιστικές παθήσεις του εγκεφάλου, όπως η νόσος του Parkinson και η νόσος Alzheimer. Όπως και στην κάκωση νωτιαίου μυελού, η αρχική βλάβη που προκαλεί το εγκεφαλικό, συνοδεύεται από μια σειρά γεγονότων που οδηγούν στην καταστροφή των γειτονικών κυττάρων, κι έτσι η βλάβη επεκτείνεται σταδιακά από το αρχικό σημείο.

Η ομάδα της δημοσίευσε μια έρευνα  που έδειξε ότι η προσέγγιση μπορεί να περιορίσει τις επιπλοκές ενός εγκεφαλικού στα ποντίκια, και επίσης να μειώσει το ποσοστό θανάτου και να βελτιώσει την κλινική εικόνα των ζώων.
Ένα άλλο θέμα που θα πρέπει να αξιολογηθεί, είναι επίσης η ασφάλεια της παρεμπόδισης του CD95. Δεδομένου ότι η παρεμπόδιση αυτή ανατρέπει την προγραμματισμένη καταστροφή των κυττάρων -που αποτελεί έναν σημαντικό μηχανισμό ελέγχου και προστασίας του σώματος από τον καρκίνο-, υπάρχει ο κίνδυνος της τοξικότητας.

Ωστόσο, η Δρ.Martin-Villalba, σημειώνει ότι τηρώντας ακριβώς το πρωτόκολλο της διαδικασίας, όπως στην περίπτωση των κακώσεων του νωτιαίου μυελού, κάτι τέτοιο θεωρείται απίθανο.

πηγή: http://www.drugresearcher.com/

Μετάφραση: Πάνος Ζουρνατζίδης, Εργοθεραπευτής,
allejestem@hotmail.com

Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε στον ιστοχώρο disabled.gr
Μπορείτε να βρείτε ανάλογα κείμενα στην διεύθυνση http://www.disabled.gr

Διαλείποντες καθετηριασμοί, γιατί είναι χρήσιμοι

Παρακαλώ διαβάστε το παρακάτω άρθρο για τον διαλείποντα καθετηριασμό. Είναι πολύ διαφωτιστικό!

Διαλείποντες καθετηριασμοί, γιατί είναι χρήσιμοι

Πριν απαντήσουμε αυτό το ερώτημα,  θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μέσα στο μυαλό μας ένα αξίωμα: σε όλους τους ασθενείς με τραυματική ή άλλη βλάβη του Νωτιαίου Μυελού η ουροδόχος κύστη τους είναι "νευρογενής". Αυτή ακριβώς η νευρογενή κύστη πολλές φορές δεν αδειάζει καθόλου, ή αδειάζει μερικώς ή το χειρότερο από όλα αδειάζει αναπτύσσοντας μεγάλες ενδοκυστικές πιέσεις. Αυτή η τελευταία μορφή είναι και η χειρότερη για τον άνθρωπο με νευρογενή κύστη, γιατί ακριβώς η πίεση αυτή μεταδίδεται δια της παλινδρόμησης προς τα νεφρά με καταστρεπτικά αποτελέσματα με το πέρασμα του καιρού. Παλαιότερα, θα πρέπει να αναφέρουμε, ότι συχνότερη αιτία θανάτου των ασθενών με νευρογενή κύστη ήταν η νεφρική ανεπάρκεια η οποία οφειλόταν ακριβώς σε αυτή την καταστροφή των νεφρών από τις υψηλές πιέσεις μέσα στην κύστη.
Ο σημαντικότερος τρόπος αντιμετωπίσεως αυτού του τρόπου είναι η κένωση της ουροδόχου κύστης τη στιγμή που πρέπει, και χωρίς να αφήνουμε ούρα να παραμένουν μέσα σε αυτή για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό το είχαν κατανοήσει και αρχαίοι Έλληνες οι οποίοι μη διαθέτοντας βεβαίως τους σημερινούς καθετήρες χρησιμοποιούσαν αυτοσχέδιους καθετήρες από λεπτά καλάμια τους οποίους τους άλειφαν με μέλι για να υπάρχει λιπαντικό αποτέλεσμα.

ΠΟΙΟΙ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΛΕΙΠΟΝΤΕΣ ΚΑΘΕΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ?
Διαλείποντες καθετηριασμούς (Δ.Κ.) δεν χρειάζονται μόνο οι ασθενείς με τραυματικές κακώσεις νωτιαίου μυελού, αλλά και ασθενείς με νευρογενή κύστη λόγω κατά πλάκας σκλήρυνσης, μηνιγγομυελοκήλης, σακχαρώδη διαβήτη, ή εγκεφαλικού επεισοδίου και άλλες παθήσεις. Όμως θα πρέπει να τονίσουμε ότι η νευρογενής κύστη ασθενών με τραυματική κάκωση Νωτιαίου μυελού είναι η πιο "ατίθαση" του είδους, και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι απαιτεί μεγαλύτερη προσοχή από τον ασθενή και από τον θεράποντα Ουρολόγο.
Η ομάδα αυτή των ανθρώπων (με νευρογενή κύστη λόγω τραυματικής κάκωσης νωτιαίου μυελού) είναι ακριβώς αυτή που έχει μεγαλύτερη ανάγκη από διαλείποντες καθετηριασμούς σε σύγκριση με τους ασθενείς με νευρογενή κύστη από άλλη αιτία.
ΠΟΣΟΥΣ ΚΑΘΕΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ;
Πολλοί ασθενείς μας ρωτάνε, όταν τους ανακοινώνουμε τον αριθμό των καθετηριασμών που χρειάζονται κάθε ημέρα, γιατί υπάρχει διαφορά στον αριθμό αυτό μεταξύ των ιδίων και των φίλων ή συναδέλφων τους που πάσχουν φαινομενικά από την ίδια αναπηρία; Η απάντηση έγκειται στο ότι παρόλο που δύο άνθρωποι μπορεί να πάσχουν από την ίδια φαινομενικά αναπηρία ( π.χ. Παραπληγία), στην πραγματικότητα οι βλάβες στον νωτιαίο μυελό είναι πολύ ανόμοιες. Αυτό τον κανόνα ακολουθεί και το νευρικό σύστημα της ουροδόχου κύστης αυτών των ασθενών (αλλά με την επεξήγηση και ταξινόμηση του φαινομένου της νευρογενούς κύστης θα ασχοληθούμε σε κάποιο από τα επόμενα άρθρα μας).
Ο αριθμός των ημερήσιων καθετηριασμών που είναι απαραίτητοι σε ένα ασθενή με νευρογενή κύστη είναι αυστηρά προσωποποιημένος και βασίζεται στα αποτελέσματα του ουροδυναμικού ελέγχου.
Με λίγα λόγια ο αριθμός που ο ουρολόγος προτείνει στον ασθενή σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να είναι τυχαίος ή ένας αριθμός ρουτίνας ο οποίος εφαρμόζεται σε ένα ασθενή ανεξάρτητα με το πρόβλημα που αυτός έχει αλλά να βασίζεται στον ουροδυναμικό έλεγχο.
ΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΔΙΑΛΕΙΠΟΝΤΕΣ ΚΑΘΕΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ?
Υπάρχει ένας αριθμός ανθρώπων με νευρογενή κύστη οι οποίοι παρόλο που χρήζουν διαλειπόντων καθετηριασμών δεν μπορούν να τους εκτελέσουν. Αυτοί οι ασθενείς χωρίζονται σε κατηγορίες ανάλογα με την αιτία που τους δυσκολεύει να εκτελέσουν τους Δ.Κ.
Συγκεκριμένα:
α) Άτομα με κινητικά προβλήματα των άνω άκρων, όπως οι φίλοι τετραπληγικοί οι οποίοι όπως είναι φυσικό δεν μπορούν να εκτελέσουν λεπτές κινήσεις με τα χέρια τους, και οι οποίοι τις περισσότερες φορές στηρίζονται σε βοηθό νοσηλεύτρια, ή σε άτομα του περιβάλλοντός τους για την πραγματοποίηση των καθετηριασμών. Εδώ βέβαια το πρόβλημα έγκειται στα άτομα που δεν έχουν πρόσβαση σε αυτές τις διευκολύνσεις και το πρόβλημα σαφώς έχει μια κοινωνική βάση.
Β) Άτομα παχύσαρκα που λόγω του σωματικού τους όγκου δεν μπορούν να κατευθύνουν σωστά τον καθετήρα
Γ) Άτομα που δεν έχουν την πνευματική ικανότητα να κατανοήσουν την λογική της χρήσης και την τεχνική των Δ..Κ.
Δ) Γυναίκες που λόγω της ανατομίας τους η αναπηρία τους δεν τους επιτρέπει να βρίσκουν εύκολα το έξω στόμιο της ουρήθρας τους
Ε) Άτομα με ουρολογικά προβλήματα όπως στενώματα της ουρήθρας, κακώσεις της ουρήθρας, ή με στένωμα του αυχένα της κύστης. Αυτή η κατηγορία χρήζει οπωσδήποτε ουρολογικής αντιμετώπισης πριν αποφασιστεί ότι ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε Δ.Κ.
Σε ένα ασθενή που τέθηκε σωστά η ένδειξη για διαλείποντες καθετηριασμούς, ο οποίος έχει εκπαιδευτεί να τους εκτελεί σωστά και οποίος έχει τακτική παρακολούθηση η πιθανότητα να εμφανίσει επιπλοκές είναι πολύ μικρή. Παρόλα αυτά όπως με κάθε θεραπεία έτσι και με τους διαλείποντες καθετηριασμούς υπάρχει πιθανότητα να εμφανισθούν κάποιες επιπλοκές.
Α) ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΕΙΣ
Η ανεύρεση στα ούρα, ασθενών που εφαρμόζουν διαλείποντες καθετηριασμούς, μικροβίων είναι ένα συχνό φαινόμενο και δεν πρέπει να προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία και ούτε να θεραπεύεται αν δεν συνοδεύεται από κάποια συμπτώματα ή σημεία.. Το αν θα χορηγήσουμε ή όχι θεραπεία εξαρτάται από το αν ο ασθενής έχει διατηρήσει την αισθητικότητα της κύστης του ή όχι. Αν η βλάβη στο νευρικό σύστημα του επιτρέπει ολική ή μερική αισθητικότητα της κύστης τότε ο ασθενής θα έχει τα κλασσικά συμπτώματα της ουρολοίμωξης όπως συχνουρία , κάψιμο κατά την ούρηση, δυσουρία κ.ά. Όταν όμως έχει απολέσει την αισθητικότητα πράγμα που είναι και ο κανόνας τότε τα συμπτώματα μιας ουρολοίμωξης μπορεί να είναι πολλά και διάφορα, όπως αύξηση της σπαστικότητας, υπερίδρωση ή ερυθρότητα στο άνω μέρος του κορμού ή του προσώπου. Στα ούρα μπορεί να παρατηρηθούν θολερότητα, αιματουρία ή παράξενη οσμή. Στο αν οι διαλείποντες καθετηριασμοί προκαλούν λοιμώξεις, οι πιο πολλές μελέτες δείχνουν πως το ποσοστό των λοιμώξεων μειώνεται , αλλά υπάρχουν και κάποιες(λίγες) που δείχνουν ότι το ποσοστό αυξάνεται, παραδέχοντα όμως ότι είναι λιγότερο επιβλαβείς για τα νεφρά. Μεγαλύτερο ποσοστό λοιμώξεων ειδικά των νεφρών εμφανίζουν οι ασθενείς με παλινδρόμηση των ούρων από την κύστη προς το νεφρό (κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση). Η είσοδος των αυτολιπαινόμενων καθετήρων μιας χρήσης Idrocath , μείωσε δραματικά το ποσοστό των λοιμώξεων σε αυτούς τους ασθενείς. Ο σωστός τρόπος για την περαιτέρω μείωση των λοιμώξεων είναι ο επαρκής αριθμός καθετηριασμών κατά την διάρκεια του 24ώρου, και η τέλεια κένωση της ουροδόχου κύστης μετά από κάθε καθετηριασμό. Πρέπει να τονίσουμε και πάλι ότι προφυλακτική χορήγηση αντιβίωσης, ή θεραπεία ασυμπτωματικής μικροβιουρίας δεν είναι απαραίτητη. Ουρολοιμώξεις που συνοδεύονται από κλινικά σημεία πρέπει να θεραπεύονται με αντιβιοτική αγωγή διάρκειας από 3 ή 5 ως και 10 ή 15 ημέρες., υπάρχουν και εξαιρέσεις σε αυτό το κανόνα αλλά αυτό είναι θέμα του ουρολόγου να το γνωρίζει και να το κρίνει.
Β) ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΝΕΦΡΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
Οι διαλείποντες καθετηριασμοί βοηθούν στην μακροχρόνια διατήρηση της νεφρικής λειτουργίας. Εδώ θεμελιώδη θέση έχει ο Ουροδυναμικός έλεγχος ο οποίος θα μας διαγνώσει τον τύπο της νευρολογικής εικόνας της ουροδόχου κύστης, και από αυτό μπορεί να προβλεφθεί ποιοι ασθενείς εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο για επιδείνωση των νεφρών. Οι κύστεις που εμφανίζουν υπεραντανακλαστικότητα του εξωστήρα μυ με ή όχι δυσυνέργεια σφιγκτήρα- εξωστήρα,(με απλά λόγια σπαστικότητα), εν συγκρίσει με αυτές που εμφανίζουν υποαντανακλαστικότητα του εξωστήρα μυ (με απλά λόγια πρόκειται για χαλαρές πλαδαρές κύστεις) εμφανίζουν αυξημένες πιθανότητες, άμα η κατάσταση ξεφύγει από τον έλεγχο , για βλάβες στα νεφρά. Εδώ πρέπει οι φίλοι αναγνώστες να κατανοήσουν ότι σπάνια οι βλάβες αυτές, έχουν ταχεία επιδείνωση και ότι οι βλάβες στα νεφρά εγκαθίστανται πολύ αργά και για αυτό δεν δίνουν σημεία παρά μόνο στα τελευταία στάδια.
Όταν λοιπόν διαπιστωθεί μια προϊούσα επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας, πρέπει πρώτα ο ουρολόγος να διερευνήσει άμα το σχήμα των διαλειπόντων καθετηριασμών είναι το κατάλληλο για την κατάσταση του ασθενούς. Έπειτα ανάλογα με την βαρύτητα της καταστάσεως μπορεί να καταφύγει σε συνοδό φαρμακευτική θεραπεία, είτε στις δυσκολότερες περιπτώσεις σε μεγεθυντική κυστεοπλαστική.
Γ) ΟΥΡΗΘΡΙΚΟ ΤΡΑΥΜΑ
Ο καθετηριασμός της ουρήθρας οπωσδήποτε δεν είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο, και η είσοδος του καθετήρα μέσα στον αυλό της μπορεί να προξενήσει κάποιους ερεθισμούς ή βλάβες. Το φάσμα αυτών των βλαβών είναι ευρύ και κυμαίνεται από μια απλή φλεγμονή μέχρι πήξη και διάτρηση της ουρήθρας. Όμως στην συντριπτική πλειοψηφία οι βλάβες είναι ήπιες και αντιμετωπίζονται με αντιβιοτική αγωγή, αντιφλεγμονώδη φάρμακα, και τοποθέτηση μόνιμου καθετήρα για λίγες ημέρες.
Όλα αυτές οι επιπλοκές βέβαια έχουν μειωθεί στο ελάχιστο, με την χρήση νέας τεχνολογίας αυτολιπαινόμενων καθετήρων χαμηλής τριβής, όπως ο Idrocath .
Δ) ΛΙΘΙΑΣΗ
Λιθίαση της ουροδόχου κύστης εμφανίζεται σε ένα μικρό ποσοστό ασθενών. Αυτή συνήθως οφείλεται στην είσοδο μαζί με τον καθετήρα τριχών από την περιοχή του εφηβαίου μέσα στην κύστη. Οι ασθενείς θα πρέπει να είναι προσεκτικοί σε αυτό το θέμα όταν καθετηριάζονται. Η λιθίαση της ουροδόχου κύστης αντιμετωπίζεται με ενδοσκοπική αφαίρεση του λίθου.

Ε) ΕΠΙΔΙΔΥΜΙΤΙΔΑ
Η επιδιδυμίτιδα όπως είναι λογικό εμφανίζεται μόνο στους άνδρες (μόνο αυτοί διαθέτουν επιδιδυμίδα), και παρόλο που είναι και αυτή μια μορφή ουρολοίμωξης, την αναφέρουμε ξεχωριστά για να τονίσουμε την σημασία όπου έχει για τους άνδρες που υποβάλλονται σε διαλείποντες καθετηριασμούς, να ελέγχουν περιοδικά τους όρχεις τους για ασυνήθιστες διογκώσεις.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Ο σκοπός των διαλειπόντων καθετηριασμών είναι να εξασφαλίζουν εγκράτεια ούρων, αποθήκευση των ούρων στην κύστη σε συνθήκες χαμηλής πίεσης μεταξύ των καθετηριασμών, διατήρηση των νεφρών του ασθενή στην καλύτερη δυνατή κατάσταση.
Η καλύτερη θεραπεία δεν έχει καμία αξία εάν αυτή δεν εφαρμόζεται...

Διαλείποντες Καθετηριασμοί

Βρήκα το παρακάτω άρθρο του γιατρού Δημήτρη Σωτηριάδη που είναι εξαιρετικά επεξηγηματικό ως προς την διαδικασία του καθετηριασμού με Διαλείποντες καθετήρες και σας το παραθέτω εδώ. Για μένα που δεν γνώριζα αρκετά γι'αυτή τη διαδικασία ήταν πολύ βοηθητικό..

Dr. Σωτηριάδης Δημήτριος

Χειρουργός Ουρολόγος - Ανδρολόγος

Διαλείποντες καθετηριασμοί

Οι καθαροί (μη αποστειρωμένοι)  διαλείποντες καθετηριασμοί (Clean Intermittent Catheterization- CIC) χρησιμοποιούνται από γυναίκες και άνδρες ασθενείς, οποιασδήποτε ηλικίας, με προβλήματα στην  αποθήκευση και στην κένωση της ουροδόχου κύστης. Ένας λεπτός εύκαμπτος καθετήρας οδηγείται δια μέσου της ουρήθρας στην κύστη. Αδειάζουμε την κύστη και βγάζουμε προσεκτικά τον καθετήρα.

Οι διαλείποντες καθετηριασμοί  είναι μία αναγνωρισμένη από αιώνες θεραπεία. Τους είχαν χρησιμοποιήσει οι Αιγύπτιοι, οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι.

 

Σε ποιες περιπτώσεις ενδείκνυται η  μακροχρόνια  χρήση των CIC ;

Η χρήση των CIC έχει απόλυτη ένδειξη στη χρόνια δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης που συνήθως βρίσκεται  στις παρακάτω καταστάσεις :

1.    Νευρογενής ουροδόχος κύστη

2.    Σκλήρυνση κατά πλάκας

3.    Κακώσεις νωτιαίου μυελού (παραπληγία, κ.ά)

4.    Μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα  (παθήσεις του μυελού των οστών )

5.    Περιφερική νευροπάθεια από διάφορες αιτίες (π.χ. σακχαρώδης διαβήτης)

6.    Άτονη ουροδόχος κύστη

7.    Ασθενείς με πρόβλημα παροχέτευσης των ούρων ,διαφόρων αιτιολογιών ,π.χ. υπερπλασία προστάτη και οι οποίοι δεν μπορούν να χειρουργηθούν για κάποιους λόγους

8.    Μετά από  επεμβάσεις που απαιτούν CIC ( εγκρατείς νεοκύστεις από έντερο σε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, διευρυντική κυστεοπλαστική ,κ.ά).

Σε ποιες περιπτώσεις αντενδείκνυται η χρήση των CIC;

1.    Σε ασθενείς με χαμηλή διανοητική ικανότητα , οι οποίοι δεν είναι ικανοί να εκτελούν μόνοι τους την τεχνική.

2.    Σε περιπτώσεις που η ουρήθρα δεν είναι δυνατό να καθετηριαστεί με ασφάλεια (π.χ. σε ύπαρξη στενωμάτων της ουρήθρας)

3.     Σε παχύσαρκους ασθενείς , στους οποίους η  ουρήθρα δεν είναι εύκολα προσβάσιμη ,ίσως να είναι δύσκολη η εκτέλεση τους

4.    Οι CIC μπορούν να εκτελεσθούν με ασφάλεια σε ασθενείς με πεικές προθέσεις και τεχνητό σφιγκτήρα, σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς και όσους έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση νεφρού.

Καθαροί διαλείποντες καθετηριασμοί  και ουρολοιμώξεις

Όπως λέει και το όνομα τους , οι διαλείποντες καθετηριασμοί είναι καθαροί ,όχι όμως άσηπτοι. Η άσηπτη κένωση της ουροδόχου κύστης απαιτεί τη χρήση αποστειρωμένων γαντιών και καθετήρων σε κάθε εκτέλεση της. Με τους καθαρούς διαλείποντες καθετηριασμούς είναι δυνατόν βακτήρια να εισαχθούν εντός της ουροδόχου κύστης, ο φυσιολογικός όμως αμυντικός μηχανισμός της κύστης δεν επιτρέπει την ανάπτυξη λοίμωξης. Επιπλέον η τακτική κένωση της κύστης με τους CIC μειώνει σε σημαντικό βαθμό τον πολλαπλασιασμό των βακτηρίων και ως εκ τούτου τον κίνδυνο ανάπτυξης ουρολοίμωξης.

Η ανεύρεση βακτηριουρίας (ύπαρξη βακτηρίων στα ούρα) χωρίς όμως συμπτώματα (ασυμπτωματική βακτηριουρία) αποτελεί ένα συχνό εύρημα σε ασθενείς που εκτελούν CIC . Εάν ο ασθενής δεν παρουσιάζει κάποιο πρόβλημα αυτό το εύρημα μπορεί να αγνοηθεί και δεν χρειάζεται να γίνει καλλιέργεια των ούρων.

Οι  συμπτωματικές ουρολοιμώξεις πρέπει να αντιμετωπίζονται με τα κατάλληλα αντιβιοτικά για 5-7 ημέρες.

Η χορήγηση προφυλακτικής χημειοπροφύλαξης συνιστάται μόνο σε περιπτώσεις σοβαρών υποτροπιαζουσών συμπτωματικών ουρολοιμώξεων ή σε όσους εμφανίζουν κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση . Οι τελευταίοι  εμφανίζουν εμπύρετες ουρολοιμώξεις σε ποσοστό 37% , σε αντίθεση με εκείνους που δεν εμφανίζουν παλινδρόμηση των ούρων στα νεφρά , με ποσοστό 3%.

Υπάρχουν επιπλοκές με τη χρήση των CIC :

Ο τραυματισμός της ουρήθρας μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια των καθετηριασμών και να έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη ουρηθρίτιδας , αιματουρίας  και στενωμάτων της ουρήθρας.

Η λιθίαση της κύστης  σε ποσοστό <3 σε ετήσια παρακολούθηση. Προκαλείται από την είσοδο στην ουροδόχο κύστη ξένων σωμάτων (συνήθως τριχών από την περιοχή του εφηβαίου), τα οποία αποτελούν τον πυρήνα πάνω στον οποίο σχηματίζεται η πέτρα.

Η οξεία επιδιδυμίτιδα (φλεγμονή και λοίμωξη της επιδιδυμίτιδας μέσα στο όσχεο) στους άνδρες ,συμβαίνει σε ποσοστό περίπου 1% σε ετήσια βάση

Σχετικά  με τα είδη των καθετήρων

Για την εκτέλεση CIC υπάρχουν δύο διαφορετικά είδη καθετήρων :

1. Οι απλοί καθετήρες , οι οποίοι εισάγονται στην ουρήθρα με τη χρήση αναισθητικής γέλης, και

2. Οι αυτολιπαινόμενοι καθετήρες. Οι τελευταίοι πρέπει να έρθουν για μικρό χρονικό διάστημα σε επαφή νε νερό, οπότε η εξωτερική επιφάνεια του καθετήρα καλύπτεται από μια γλιστερή υδρόφιλη επίστρωση . Η επίστρωση αυτή επιτυγχάνει ελάττωση της τριβής καθετήρα – βλεννογόνου κατά 83%.

Από μελέτες έχει φανεί ότι οι ασθενείς έχουν μια σαφή προτίμηση προς τον καθετήρα με επίστρωση, καθότι τους ικανοποιούσαν απόλυτα ή πολύ καλύτερα από τους απλούς καθετήρες.

Υπάρχουν πολλές εταιρίες που κατασκευάζουν αυτολιπαινόμενους (υδρόφιλους) καθετήρες. Υπάρχουν σε διάφορα μεγέθη από 08 CH – 20 CH , όπως επίσης καθετήρες ειδικά σχεδιασμένοι για γυναίκες και παιδιά.

Κάποιος φίλος παραπληγικός χρησιμοποιεί τους διαλείποντες καθετήρες της Αμερικάνικης εταιρίας Rochester και είναι πολύ ευχαριστημένος.

ΚΥΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΥΤΩΝ

ΚΥΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΥΤΩΝ
Δρ. Ευφροσύνη Κουτσουράκη, Νευρολόγος

Ανατομικά στοιχεία του ουροποιητικού συστήματος
Το ουροποιητικό σύστημα σκοπό έχει να συλλέγει και να αποβάλλει με την μορφή των ούρων άχρηστες για τον οργανισμό ουσίες. Αποτελείται από:
1. τους νεφρούς που διηθούν το αίμα για να απομακρύνουν τις άχρηστες ουσίες και ταυτόχρονα παράγουν τα ούρα με ρυθμό 30cc την ώρα.
2. την ουροδόχο κύστη, ένα μυώδη ασκό που πληρούται από ούρα. Διακρίνεται σε δύο μέρη: α) το σώμα, που αποτελεί το μεγαλύτερο τμήμα αυτής και μέσα στο οποίο συλλέγονται τα ούρα και β) τον αυχένα, ο οποίος αποτελεί χωνοειδή προέκταση το σώματος και φέρεται με κατεύθυνση κάτω και μπροστά, προς το ουροποιητικό τρίγωνο, συνδεόμενος τελικά με την ουρήθρα. Το κατώτερο μέρος του αυχένα ονομάζεται και οπίσθια ουρήθρα λόγω της σχέσης του μ' αυτήν. Ο λείος μυς της ουροδόχου κύστης είναι γνωστός ως εξωστήρας μυς και είναι αυτός που προκαλεί την κένωση της κύστης. Οι λείες μυικές ίνες απο τις οποίες αποτελείται συντήκονται μεταξύ τους έτσι ώστε ένα δυναμικό ενεργείας μπορεί να επεκτείνεται σε ολόκληρο τον εξωστήρα και να προκαλεί ταυτόχρονη συστολή ολόκληρης της ουροδόχου κύστης.
3. τον έσω σφιγκτήρα της ουρήθρας, τμήμα το εξωστήρα που διαπλέκεται με συνδετικό ιστό και βρίσκεται στον αυχένα της κύστης. Η φυσιολογική του λειτουργία είναι να μην επιτρέπει την έξοδο των ούρων από την κύστη έως ότου η πίεση μέσα στο σώμα της κύστης ξεπεράσει μία ορισμένη βαλβιδική τιμή.
4. την ουρήθρα, ένα στενό σωλήνα μέσω του οποίου περνούν τα ούρα όταν επιτελείται η κένωση της ουροδόχου κύστης και η απομάκρυνση των ούρων απο τον οργανισμό
5. τον έξω σφιγκτήρα της ουρήθρας, ένα μυ που λειτουργεί σαν βαλβίδα ανοίγοντας και κλείνοντας και ελέγχοντας την κένωση ή μη της κύστεως.

Η νεύρωση της ουροδόχου κύστης

Α. Παρασυμπαθητική νεύρωση
Η κινητική νεύρωση της ουροδόχου κύστης επιτυγχάνεται κυρίως μέσω του παρασυμπαθητικού αυτονόμου νευρικού συστήματος. Στο τοίχωμα της κύστης βρίσκονται τασεοϋποδοχείς σε άμεση σχέση με τα μυικά κύτταρα. Οι κεντρομόλες νευρικές ίνες που ξεκινούν από αυτούς τους υποδοχείς καταλήγουν στα πυελικά νεύρα, κατόπιν στις οπίσθιες ρίζες των Ι4 και Ι1 μυελοτομίων του νωτιαίου μυελού και τελικά στο μυελικό κέντρο της ούρησης στα Ι1 και Ι2 μυελοτόμια. Από το κέντρο αυτό φέρονται κεντρομόλες ώσεις προς τα εγκεφαλικά κέντρα της ούρησης ενώ φυγόκεντρες ώσεις διέρχονται από τις πρόσθιες κινητικές ρίζες στο ύψος των Ι2, Ι3, Ι4 μυελοτομίων και μέσω των πυελικών νεύρων καταλήγουν στα γάγγλια του κυστικού πλέγματος στο τοίχωμα της ουροδόχου κύστης σαν προγαγγγλιακές ίνες. Από τα ανωτέρω γάγγλια ξεκινούν μεταγαγγλιακές ίνες που καταλήγουν στον εξωστήρα μυ. Ερεθισμός του παρασυμπαθητικού προκαλεί σύσπαση του λείου εξωστήρος μυός, χάλαση του έσω σφιγκτήρα και κένωση της κύστης. Βλάβη των παρασυμπαθητικών ινών έχει σαν αποτελεσμα την "ατονία" της κύστης.

Μέσα στα πυελικά νεύρα φέρονται εκτός από κινητικές και αισθητικές νευρικές ίνες. Με τις αισθητικές ίνες ανιχνεύεται κυρίως ο βαθμός της διάτασης του τοιχώματος της κύστης. Οι νευρικές ώσεις που προέρχονται από την οπίσθια ουρήθρα είναι ιδιαίτερα ισχυρές και υπέυθυνες για το αντανακλαστικό της κένωσης της κύστης.
Β. Συμπαθητική νεύρωση
Επιπρόσθετα, η κύστη δέχεται συμπαθητική νεύρωση. Οι συμπαθητικές ίνες ξεκινούν από κύτταρα στο πλάγιο κέρας του οσφυικού νωτιαίου μυελού (Θ12, Ο1, Ο2) που σχηματίζουν τον έξω διάμεσο πυρήνα και φέρονται μέσω των προσθίων ριζών στο κατώτερο τμήμα του συμπαθητικού στελέχους (χωρίς δημιουργία συνέψεων) και από εκεί μέσω των σπλαχνικών νεύρων στο κάτω μεσεντέριο γάγγλιο. Απο εκεί οι συμπαθητικές ώσεις μέσω του κάτω υπογάστριου πλέγματος φέρονται στον έσω σφιγκτήρα. Προγαγγλιακές ίνες από το προϊερο νεύρο που βρίσκεται αμφοτερόπλευρα στο υπογάστριο πλέγμα κατευθύνονται επίσης προς την κύστη. Αλλες μεταγαγγλιακές ίνες καταλήγουν στο στυτικό νεύρο μέσα στο πυελικό νεύρο και τελικά καταλήγουν στο πέος.

Πιθανόν η συμπαθητική νεύρωση να έχει σχέση με την διέγερση των αιμοφόρων αγγείων ή κατα άλλους να διεγείρει τον έσω σφιγκτήρα και να προκαλεί χαλαση του εξωστήρα της κύστης, δηλαδή δράση αντίθετη με αυτήν του παρασυμπαθητικού. Ορισμένες αισθητικές ίνες φέρονται μέσω των συμπαθητικών νεύρων στοιχείο που σχετίζεται με το αίσθημα της πληρότητας και του πόνου της κύστης. Βλάβη των συμπαθητικών ινών δεν έχει καμία εμφανή επίπτωση στην λειτουργία της ουροδόχου κύστης ενώ έχει καταδειχθεί επίδραση στην γενετήσια λειτουργία στους άνδρες.

Γ. Αισθητική νεύρωση
Κεντρομόλες ίνες ξεκινούν από υποδοχείς του πόνου καθώς και ιδιοδεκτικούς υποδοχείς που αντιδρούν στην διάταση και βρίσκονται μέσα στο τοίχωμα της κύστης. Οσο περισσότερο διατείνεται το τοίχωμα της κύστης τόσο περισσότερες τονικές επιδράσεις έρχονται αντανακλαστικά από τα ιερά νευροτόμια μέσω των πυελικών σπλαχνικών νεύρων στους μυς της κύστης και στον έσω σφιγκτήρα μυ. Η αυξανόμενη πλήρωση της κύστης μεταφέρεται μέσω κεντρομόλων ινών, που φέρονται εν μέρει μέσα στις οπίσθιες δέσμες προς το κέντρο κένωσης της κύστης που βρίσκεται στην γέφυρα, τμήμα του εγκεφαλικού στελέχους στον δικτυωτό σχηματισμό κοντά στον υπομέλανα τόπο, και από εκεί καταλήγει στο παράκεντρο λόβιο, στην έσω επιφάνεια του εγκεφάλου, όπου γίνεται συνειδητά αντιληπτή. Μέσω νευρικών ώσεων που ξεκινούν από το παράκεντρο λόβιο ελέγχεται εκούσια η ούρηση. Αν παρα το γεγονός ότι η κύστη είναι υπερπλήρης δεν είναι δυνατή η ούρηση για οποιονδήποτε λόγο, προκαλείται ανατανακλαστικά σύσπαση του εξωστήρα και χάλαση του έσω σφιγκτήρα και επομένως ακούσια ούρηση

Δ. Βουλητικός έλεγχος της ούρησης
Οι γραμμωτοί μύες του εδάφους της πυέλου καθώς και οι μύες των κοιλιακών τοιχωμάτων παίζουν σημαντικό ρόλο στον βουλητικό έλεγχο της ούρησης. Η σωματοκινητική τους λειτουργία ελέγχεται ως εξής: από τα κύτταρα των προσθίων κεράτων στο ύψος των Ι1 και Ι2 μυελοτομίων ξεκινούν οι αντίστοιχες πρόσθιες κινητικές ρίζες που σχηματίζουν το αιδοιϊκό νεύρο του οποίου οι τελικοί κλάδοι, τα νεύρα του περινέου, καταλήγουν στον έξω σφιγκτήρα και το έδαφος της πυέλου. Ο έξω σφιγκτήρας μυς αποτελείται από γραμμωτές μυικές ίνες και υπόκειται στην εκούσια κινητικότητα. Οταν όμως περάσουν ούρα από τον έσω σφιγκτήρα, ο έξω ανοίγει αντανακλαστικά και η κύστη κενώνεται. Εκούσια κένωση της ουροδόχου κύστης επέρχεται και μέσω αναστολής του ανελκτήρα μυός του πρωκτού οπότε η κύστη κατεβαίνει και ανοίγει χοανοειδώς οδηγώντας στην έξοδο των ούρων.

Τα εγκεφαλικά κέντρα που ελέγχουν την ούρηση είναι:
- ένα κέντρο στον δικτυωτό σχηματισμό της γέφυρας, στο εγκεφαλικό στέλεχος, (κέντρο του Barrington) που δρα ευοδωτικά στην ούρηση
- άλλο κέντρο βρίσκεται στην προοπτική περιοχή του μέσου εγκεφάλου. Στα ζώα διέγερση αυτού του κέντρου προκαλεί κένωση της ουροδόχου κύστης αφού πρώτα λάβουν την κατάλληλο θέση του σώματός τους.
- η φλοιϊκή αντιπροσώπευση της κύστης βρίσκεται στο παράκεντρο λόβιο στην γειτνιάζουσα περιοχή των έσω επιφανειών των δύο εγκεφαλικών ημισφαιρίων. Διέγερση αυτού οδηγεί σε σύσπαση της κύστης. Ενα φλοιϊκό κέντρο στην δεύτερη μετωπιαία έλικα αναστέλλει την κένωση της κύστης.

Οι κατιούσες απο τα ανωτέρω κέντρα ίνες οδεύουν κοντά στα φλοιονωτιαία και δικτυονωτιαία δεμάτια στο κοιλιακό πλάγιο τμήμα του νωτιαίου μυελού.
Ο τόνος του τοιχώματος της κύστης και το κυστεομετρόγραμμα κατα της πλήρωση της κύστης Στο κυστεομετρόγραμμα φαίνονται οι μεταβολές της ενδοκυστικής πίεσης κατά την πλήρωση της κύστης με ούρα. Οταν η κύστη δεν περιέχει καθόλου ούρα η πίεση είναι σχεδόν μηδενική, αλλά μετά την πλήρωση με 30-50ml ούρων ανέρχεται σε 5 έως 10 εκατοστόμετρα της στήλης ύδατος. Επιπλέον ποσό ούρων έως 200 και 300ml ελάχιστα τροποποιεί την ενδοκυστική πίεση. Το σταθερό αυτό επίπεδο πίεσης προκαλείται απο τον (ενδογενή) τόνο των τοιχωμάτων της κύστης. Αύξηση του ποσού των ούρων πέραν των 300 ή 400ml προκαλεί ταχεία αύξηση της ενδοκυστικής πίεσης.

Πάνω στην καμπύλη των μεταβολών της τονικής πίεσης παρατηρούνται περιοδικά οξέα κύματα αύξησης της πίεσης που το καθένα διαρκεί απο λίγα δευτερόλεπτα έως και περισσότερο από ένα λεπτό της ώρας. Η πίεση μπορεί να αυξάνεται κατα λίγα μόνο εκατοστόμετρα της στήλης ύδατος είτε να ξεπερνά ακόμη και τα 100ml της στήλης. Πρόκειται για κύματα ούρησης στο κυστεομετρόγραμμα, τα οποία προκαλούνται από το αντανακλαστικό της ούρησης που αναλύεται παρακάτω.

Ασκήσεις για την ακράτεια ούρων

Διάβασα το πολύ ενδιαφέρον παρακάτω άρθρο και το παραθέτω για όσους ενδιαφέρονται

Οι ασκήσεις Kegel παραμένουν μια ικανοποιητική θεραπευτική αγωγή για την ακράτεια των ούρων

Μια νέα ανασκόπηση (μετα-ανάλυση) μελετών επιβεβαιώνει ότι οι γυναίκες με ακράτεια ούρων μπορούν να ωφεληθούν από τις ασκήσεις των μυών του πυελικού εδάφους, γνωστές ως ασκήσεις Kegel. Η μετα-ανάλυση δημοσιεύθηκε στο The Cochrane Library το οποίο εκδίδεται από τη The Cochrane Collaboration, διεθνή οργάνωση που αξιολογεί τις ιατρικές έρευνες. Οι συγγραφείς εξέτασαν τυχαίες μελέτες που συνέκριναν τις ασκήσεις των μυών του πυελικού εδάφους με τις περιπτώσεις απουσίας Θεραπείας, με τη λήψη placebo, με την πλαστή Θεραπεία ή με κάποια άλλη Θεραπεία ελέγχου. Οι γυναίκες που έκαναν τις ασκήσεις ήταν πιθανότερο να αναφέρουν ότι Θεραπεύυηκαν ή ότι είδαν βελτίωση σε σχέση με τις γυναίκες που δεν τις έκαναν. Τα αποτελέσματα της μετα-ανάλυσης αυτής υποδεικνύουν επίσης ότι η εκμάθηση του πώς να εντοπίζονται και να εξασκούνται οι σωστοί μύες κάνει τις ασκήσεις Kegel ακόμη πιο αποτελεσματικές.

Η ακράτεια ούρων -ακούσια απώλεια ούρων- είναι ένα πρόβλημα που αφορά περισσότερο από το 30°/ο των γυναικών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο πιο συνηθισμένος τύπος είναι αυτός της γνήσιας ακράτειας ούρων από προσπάθεια (Genuine Stress Incontinence -GSI). Η απώλεια ούρων συμβαίνει λόγω αύξησης της ενδοκοιλιακής πίεσης, όπως γίνεται με τον βήχα, το φτέρνισμα, το γέλιο και γενικά με κάθε φυσική δραστηριότητα που απαιτεί προσπάθεια, όπως η αναπήδηση. Ενας άλλος τύπος είναι αυτός της υπερδραστήριας κύστης. Η γυναίκα αδυνατεί να αναστείλει την ούρηση, όταν αισθάνεται την ανάγκη να ουρήσει. Ορισμένες γυναίκες υποφέρουν και από τους δύο τύπους. Οι ασκήσεις Kegel (από το όνομα του ιατρού, Arnold Kegel, που πρώτος τις περίγραψε) συνιστώνται συνήθως για τις περιπτώσεις του πρώτου τύπου, αλλά καμιά φορά και για τις υπόλοιπες περιπτώσεις. Η μετα-ανάλυση κατέληξε στο ότι οι ασκήσεις Kegel βοήθησαν στις περιπτώσεις και των τριών τύπων ακράτειας. Οι μελέτες σε γυναίκες με γνήσια ακράτεια ούρων υπέδειξαν σημαντικότερο όφελος για τις σαραντάρες και τις πενηντάρες που ακολούθησαν ένα τρίμηνο πρόγραμμα εκμάθησης. Χρειάζονται περαιτέρω μελέτες για να διερευνηθούν οι παράγοντες στους οποίους οφείλεται η καλύτερη αυτή απόδοση.

Οι μύες τον πυελικού εδάφους εκτείνονται από την ηβική σύμφυση έως των κόκκυγα, ενώ σχηματίζουν ανοίγματα για την ουρήθρα, τον κόλπο και τον πρωκτό. Είναι οι μύες που χρησιμοποιούνται για να ανακληθεί η ούρηση, γι'' αυτό και είναι σημαντικοί στον έλεγχο της συγκράτησης των ούρων. Μπορεί να χαλαρώσουν με το πέρασμα της ηλικίας και πιθανόν λόγω της έλλειψης οιστρογόνων στην εμμηνόπαυση. Πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι σημαντικό ρόλο παίζουν και οι ατυχείς τραυματισμοί κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού τοκετού. Η άποψη αυτή, ωστόσο, δεν υποστηρίζεται από όλες τις μελέτες. Για παράδειγμα, σε μια μελέτη γυναικών στην εμμηνόπαυση ανά ζεύγη αδελφών- η μια αδελφή είχε γεννήσει φυσιολογικά και η άλλη ήταν άτοκη- οι ερευνητές δεν βρήκαν καμία διαφορά στη συχνότητα, τον τύπο ή τη σοβαρότητα της ακράτειας
(Obstetrics and Gynecology, December 2005).

Πώς να κάνετε τις ασκήσεις KegelΓια να κάνετε τις ασκήσεις Kegel, πρέπει κατ' αρχάς να εντοπίσετε τους μυς του πυελικού δαπέδου. Προσποιηθείτε ότι προσπαθείτε να αποτρέψετε την έξοδο αερίων, Keel σφίγγετε τον κόλπο γύρω από ένα ταμπόν. θα πρέπει να νιώσετε τη σύσφιγξη περισσότερο στην περιοχή του πρωκτού παρά στο πρόσθιο μέρος. Αποφύγετε τη σύσφιγξη των μυών του στομάχου, των ποδιών ή των γλουτών. Όταν εντοπίσετε τους μυς του πυελικού εδάφους, εξασκηθείτε στο να τους συσφίγγετε και να τους χαλαρώνετε διαδοχικά, επαναλαμβάνοντας αρκετές φορές και μεταβάλλοντας τη διάρκεια της σύσφιγξης και της χαλάρωσης. Ο έλεγχος μιας παρατεταμένης σύσφιγξης ίσως χρειαστεί αρκετή εξάσκηση. Η διάρκεια της σύσφιγξης πρέπει να είναι πάντα ίση με αυτήν της χαλάρωσης. Ξεκκινήστε διατηρώντας την σύσφιγξη για 3- 5 δευτερόλεπτα και επαναλάβετε χαλαρώνοντας ενδιάμεσα. Αυξήστε διαδοχικά το χρόνο έως τα 10 δευτερόλεπτα. Προσπαθήστε να κάνετε 3-4 σετ των 10 επαναλήψεων ημερησίως. Στην αρχή της εξάσκησης, ίσως η ύπτια Θέση να βοηθούσε στον εντοπισμό των μυών του πυελικού εδάφους. Αργότερα, μπορείτε να εξασκείστε σε διάφορες στάσεις. Για παράδειγμα, μπορείτε να κάνετε ένα σε λίγο πριν σηκωθείτε από το κρεβάτι το πρωί, ένα ενώ ξεκουράζεστε μετά το γεύμα, ένα το απόγευμα ενώ κάθεστε και ένα ακόμη λίγο πριν κοιμηθείτε. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε τις ασκήσεις Kegel για να ελέγξτε τα συμπτώματα. Αν έχετε γνήσια ακράτεια ούρων, σφίξτε του μυς του πυελικού δαπέδου λίγο πριν σηκωθείτε, βήξετε ή πριν από οποιαδήποτε δραστηριότητα σας προκαλεί συνήθως απώλεια ούρων. Κάντε το ίδιο αρκετές φορές όταν αισθάνεστε τπν ανάγκη να ουρήσετε και πιστεύετε ότι δεν προφταίνετε να πάτε στην τουαλέτα.